اگر چه بدن انسان آنزیم های غذایی مورد نیاز را تولید میکند، اما قادر به دریافت آنزیم ها از طریق غذا نیز میباشد. متأسفانه، آنزیم ها نسبت به گرما بینهایت حساس هستند. حتی کمترین حرارت ۱۱۸ درجه فارنهایت یا بیشتر از آن اغلب آنزیمهای غذایی موجود در غذا را از بین میبرد.
بنابراین، برای به دست آوردن آنزیم ها از طریق رژیم غذایی، باید مواد غذایی را به صورت خام مصرف کرد. خوردن غذاهای خام و مصرف مکملهای آنزیمی در پیشگیری از کاهش آنزیمهای بدن مفید است و همچنین از فشار روحی میکاهد.
آنزیم های غذایی در بسیاری از مواد غذایی گوناگون - اعم از منابع گیاهی و حیوانی - یافت میشوند. آووکادو، پاپایا (خربزه درختی)، آناناس، موز و انبه، دارای آنزیم های فراوانی هستند. جوانهها غنیترین منبع هستند. پاپایا و آناناس نارس، منابع فوقالعادهای از آنزیم ها میباشند. آنزیمهایی که از پاپایا و آناناس استخراج میشوند به ترتیب "پاپن و بروملین" نام دارند و آنزیمهای پروتئولیتیک هستند.
بسیاری از مواد غذایی چربیدار نیز لیپاز را - که باعث تجزیه چربیها میشود - تأمین میکنند. در حقیقت، چربی موجود در مواد غذایی که تنها در معرض لیپاز لوزالمعده (لیپازی که بدن تولید میکند و در رودهها قرار دارد) قرار میگیرد، به خوبی چربی که ابتدا در معده و به وسیله لیپاز غذایی شروع به کار میکند، هضم نمیشود.
لیپاز لوزالمعده چربیها را در محیط کاملاً قلیایی (رودهها) هضم میکند؛ در حالی که لیپاز موجود در چربیهای غذایی، در محیط بسیار اسیدی (معده) فعالیت میکند. استخراج بهینه مواد مغذی از چربیها، به فعالیت آنزیمهای مختلف هضمکننده چربی در مراحل پیدرپی بستگی دارد.
سوپراکسید دیسموتاز به طور طبیعی در منابع غذایی مختلفی از جمله علف جو، بروکلی، کلم بروکسل، کلم، مرغ خزنده و اغلب گیاهان سبز یافت میشود.
بیشتر آنزیم های غذایی که امروزه در دسترس هستند، آنزیمهای گوارشیاند که از منابع مختلفی به دست میآیند. دانشمندان نمیتوانند آنزیم ها را به طور مصنوعی تولید کنند. اغلب فرآوردههای آنزیمی تجاری، از آنزیمهای حیوانی نظیر پانکراس و پپسین بهدست میآیند و هنگامی که مواد غذایی به پایینترین قسمت معده و دستگاه روده میرسد، این دو آنزیم به هضم آنها کمک میکنند.
برخی از شرکتها مکملهای خود را از آنزیمهایی میسازند که از نوعی قارچ به نام آسپرژیلوس گرفته شدهاند. این آنزیمها کار اولیه و ناقص غذا را در قسمت فوقانی معده شروع میکنند. تمام این محصولات در درجه اول برای کمک به هضم غذا و جذب مواد غذایی، بهخصوص پروتئین، به کار میروند. برای اطلاعات بیشتر در مورد رشد کودکان، به مقاله بازیهای لازم برای رشد شناختی کودک و نوزاد مراجعه کنید.
آنزیمهای پروتئولیتیک که به شکل مکمل وجود دارند، شامل پیسین، تریپسین اونین، پانکراتین و کیموتریپسین هستند. محققان اذعان داشتهاند که این آنزیمها علاوه بر کمک به هضم غذا، به صورت عوامل ضدالتهابی نیز سودمند هستند.
پانکراتین، که از ترشحات لوزالمعده حیوانات گرفته میشود، مرکز توجه تحقیقات سرطانی است؛ زیرا مقدار این آنزیم در افراد مبتلا به سرطان غالباً کم است. از پانکراتین برای درمان نارسایی لوزالمعده، فیبروز کیسهای، مشکلات گوارشی، حساسیتهای غذایی، اختلالهای بیماری خودایمن، عفونتهای ویروسی و صدمات ناشی از فعالیتهای ورزشی استفاده میکنند. برای سرگرمی کودکان در دوران نقاهت، میتوانید از بهترین عروسکهای کودکان استفاده کنید.
تحقیقات نشان دادهاند همزمان با رشد انسان توانایی بدن برای تولید آنزیمها کاهش مییابد. در عین حال، ناتوانی در جذب مواد غذایی، اختلال بافتی و بیماریهای مزمن افزایش مییابد. با مصرف آنزیمهای تکمیلی از دریافت کامل مواد مغذی موجود در غذاها اطمینان مییابید. ما معتقدیم که مکملهای آنزیمی برای افراد سالم و بهویژه برای افراد سالخورده حیاتی است. برای سرگرمی کودکان در این سنین، میتوانید از بهترین اسباببازیهای کودکان یا اپلیکیشنهای کودکان بهره ببرید.